Η μοναξιά ενός ερωτευμένου κύκνου

Με ζεστό, γλυκό καιρό περάσαμε από την μία χρονιά στην άλλη, χωρίς κρύο στην καρδιά του χειμώνα. Από την μία ευχαριστημένοι, γιατί δεν κρυώσαμε και δεν ξοδευτήκαμε, απ’ την άλλη όμως αντιληφθήκαμε, πόσο κακό έχουμε κάνει στον πλανήτη μας, στην φύση και σε κάθε τι που ζει και αναπνέει επάνω του! Η αδιαφορία, η απροσεξία, αλλά και η υπεροπτική πλεονεξία μας, έφερε την κλιματική αλλαγή, που καταστρέφει με γρήγορους ρυθμούς ότι μας χαρίστηκε απλόχερα! Ποιο θα είναι το μέλλον αυτού του πλανήτη; Πιστεύω άγνωστο….Αν δεν αλλάξουμε συνήθειες και δεν σεβαστούμε κάθε τι, που δεν έχει φωνή να μας μιλήσει και να μας ξυπνήσει……Η ζωή θα συνεχίζεται, αλλά η αξία της συνέχειάς της, θα πρέπει να προστατεύεται από εμάς, όχι σαν απλούς θεατές, αλλά σαν δυναμικά συμμετέχοντες με πράξεις!
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και λιγότερα πουλιά, στους κήπους και στα πάρκα της πόλης μας. Κηπούπολη για πολλά χρόνια η Βούλα, με πευκόφυτους λόφους, ελιές, κληματαριές, εσπεριδοειδή και πολλά λουλούδια στις αυλές μας, με υπέροχο ξηρό κλίμα και πολλά πουλιά!
Τα σπουργίτια, οι κοκκινολαίμηδες, οι σπίνοι και οι λαλίστατες καρδερίνες, ξεχειμώνιαζαν κάποιες χρονιές με λιγότερο κρύο, εδώ. Κι εκείνα τα πονηρά, απρόσεκτα σπουργίτια, έκαναν πολύ συχνά κατάληψη στις άδειες χελιδονοφωλιές, καταστρέφοντάς τις…Οι τσίχλες και τα κοτσύφια πάλι, αρέσκονταν στις πεσμένες ώριμες ελιές και στα ρόδια! Χαιρόσουν να τα βλέπεις, πως πετούσαν με τόση ζωντάνια, πως τιτίβιζαν και γευμάτιζαν, χωρίς φόβο, σαν παλιοί γνώριμοι ένοικοι του κήπου μας!
Και όλα αυτά πριν κάνουν την εμφάνισή τους οι καρακάξες, αυτές οι πονηρές κι αχόρταγες κυράδες, των σκαμμένων χωραφιών της επαρχίας!
Ίσως η εγκατάλειψή των καλλιεργειών, ίσως τα φυτοφάρμακα, ίσως οι καθρέφτες των φωτοβολταϊκών, τις έφεραν στις πόλεις. Κατηφόρισαν λοιπόν με τα δίχρωμα φράκα τους, τις τεράστιες μύτες και ουρές τους, που τις κουνούν σαν ελατήρια και δεν λένε να μας αποχωριστούν! Λερώνουν παντού, ρημάζουν τις φωλίτσες των πουλιών, τρώγοντας αυγά και νεογνά που βρίσκουν μέσα, όταν οι γονείς τους, πετούν για την τροφή τους! Εκεί λοιπόν που ξυπνούσαμε με τις γλυκές μελωδικές φωνούλες τους, ξυπνάμε τώρα με τα κραξίματα των αναιδεστάτων αυτών πουλιών! Δεν ξέρω αν είχατε την τύχη ν’ ακούσετε κάποια άνοιξη, το μελωδικό, ερωτικό κάλεσμα, του αρσενικού κοτσυφιού προς το θηλυκό, θα νομίζατε ότι ένα αηδόνι είναι κρυμμένο στις φυλλωσιές του κήπου σας!
Η άνοιξη, δεν είναι μόνο η εποχή της γένεσης και της ανθοφορίας, είναι και η εποχή των ερώτων και του ζευγαρώματος του ζωικού βασιλείου. Τότε που ο καιρός γλυκαίνει και η φύση με τα χρώματα και τ’ αρώματα προκαλεί και προσκαλεί! Και μια και βρισκόμαστε στον Φεβρουάριο, με την γιορτή του αγίου Βαλεντίνου στην καρδιά του, αλλά ως τελευταίου μήνα του χειμώνα και μιλάμε για άνοιξη, για πουλιά και ζευγαρώματα, θα ήθελα να σας πω μια όμορφη ιστορία, που πολύ πρόσφατα διάβασα και πραγματικά με συγκίνησε. Μια ιστορία αγάπης, με τραγικό όμως τέλος!
Μας διδάσκει όμως, ότι ο έρωτας και η αγάπη, δεν είναι προνόμιο των ανθρώπων. Γιατί μπορούν και τα ζώα να φανερώνουν τα αισθήματά τους, μπορούν κι εκείνα να αποδείξουν το μέγεθος της αγάπης τους……
Συνήθως, για τις ανθρώπινες ιστορίες αγάπης χύνεται πολύ μελάνι, φτιάχνονται σενάρια, γράφονται μυθιστορήματα, γυρίζονται ταινίες, αφού ο έρωτας και η αγάπη, που κάνει ευάλωτους τους ανθρώπους, πουλάει ακόμα και σήμερα, στις ημέρες της ηλεκτρονικής επαφής!!! Για τα ζώα;
Αφηγητής της ιστορίας μας ο κ Ν. Παναγιωτόπουλος, υπεύθυνος του σταθμού περίθαλψης ζώων και πτηνών Δ Μακεδονίας. Μας λέει λοιπόν:
-Άνοιξη του 2021 και δυο ταλαιπωρημένοι κύκνοι, φθάνουν στην λίμνη της Καστοριάς, με διαφορά λίγων μηνών. Ο αρσενικός από ένα πάρκο της Κρήτης και ο θηλυκός υποσιτισμένος, από μια μικρή λίμνη της Λαμίας.
Πέρασαν πρώτα και οι δύο, από το κέντρο περίθαλψης στην Αθήνα.
Οι κύκνοι της λίμνης δεν τους καλοδέχθηκαν, καίτοι προσπάθησαν, να μπουν στην παρέα τους, έτσι έκαναν μόνο οι δυο τους παρέα. Αναπτύχθηκε λοιπόν μεταξύ τους ένας μεγάλος έρωτας, έφυγαν και έχτισαν την φωλιά τους στα δύο χιλιόμετρα μακριά από τους άλλους.
Έζησαν έτσι αγαπημένοι ως την επόμενη άνοιξη. Εξοικειωμένοι όπως ήταν, με τους ανθρώπους, έβγαιναν συχνά στην παραλία της λίμνης, εκεί μια μέρα, μια αγέλη αδέσποτων σκύλων, τους επιτέθηκε, κυνήγησε και δάγκωσε το θηλυκό.
-Είδα το αρσενικό να κάνει κύκλους, με ανοιγμένα τα φτερά του, γύρω από το θηλυκό για προστασία. Τι θα μπορούσε όμως να κάνει;
-Είχα φτάσει σε μόλις λίγα λεπτά, το πήρα και το έφερα στο κέντρο, για τις πρώτες βοήθειες. Ο αρσενικός μας είχε ακολουθήσει, τον είδα να κάθεται έξω από το κέντρο λυπημένος, τον έβαλα μέσα για να μπορέσω να έχω καλύτερη δυνατότητα στην περίθαλψή του θηλυκού κι εκείνος προσπάθησε να την ταΐσει στο στόμα και να την χαϊδέψει……
-Το τραύμα όμως ήταν σοβαρό και το θηλυκό υπέκυψε. Το αρσενικό έμεινε έξω από τον σταθμό για μέρες, θρηνώντας για το ταίρι του, χωρίς να τρώει και χωρίς να δέχεται βοήθεια. Περίμενε ότι θα γινόταν καλά και θα το ξανάβλεπε …..Το πένθος του μοναχικού κύκνου ήταν αξεπέραστο!
-Φοβηθήκαμε, συνεχίζει ο κ Παναγιωτόπουλος, ότι σύντομα θα τον χάναμε κι αυτόν. Έτσι σκεφτήκαμε να τον μεταφέρουμε στην λίμνη Παμβώτιδα, σε μια τελευταία προσπάθεια, να ανακτήσει τις δυνάμεις του, να ξεχάσει. Έτσι από τον Φεβρουάριο του 2022, βρέθηκε να πλέει στα άγνωστα γι’ αυτόν νερά, της λίμνης των Ιωαννίνων.
- Κι εδώ όμως, η ιεραρχία των κύκνων δεν καλοδέχθηκε τον μετανάστη, αλλά ούτε και ο ίδιος έδειξε να θέλει συμμετοχή σε νέα παρέα.
Ήταν ακόμα πολύ λυπημένος, σημειώστε ότι οι κύκνοι μόνο μια φορά ζευγαρώνουν, διαλέγουν ένα σύντροφο και μ’ αυτόν πορεύονται!
-Το ταξίδι του στο νερό είναι ακόμα μοναχικό, δεν κολυμπάει μαζί με τους υπόλοιπους, δεν πλησιάζει τον κόσμο για λιχουδιές, φορά περιλαίμιο για να μπορούν να τον παρακολουθούν από το κέντρο περίθαλψης και όλοι εύχονται ο μοναχικός, θλιμμένος κύκνος, να βρει ένα νεαρό αζευγάρωτο ταίρι, να κάνει μια νέα αρχή στην υγρή κύκνεια ζωή του, με αίσιο τέλος αυτή την φορά! Και επιτρέψτε μου το συμπέρασμα : Ενώ εμείς οι άνθρωποι σκοτώνουμε τους συντρόφους μας, οι κύκνοι θυσιάζονται για αυτούς! Αφιερώνω αυτό το κείμενο, στην πουπουλένια αγάπη αυτών των τρυφερών, ερωτευμένων, κύκνων αλλά και σε όσους αγαπούν ειλικρινά και μπορούν ανά πάσα στιγμή να προστατεύσουν το άλλο τους μισό!

14 Ιανουαρίου 2023

Μαρία Φετοκάκη