Το Χωριό μας » Ιστορία » Μνήμες και Παραδόσεις » Τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα στο χωριό
Τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα στο χωριό
Ξεκινώντας από την Κυριακή των Βαΐων με την κατασκευή των σταυρών από τα φύλλα φοινικιάς, το στόλισμα και την περιφορά του Επιτάφιου, το άναμμα του φανού, και το κάψιμο του Εβραίου που τώρα έχει καταργηθεί.
Στην Ανάσταση και τα απαραίτητα μπομπάκια, φτιαγμένα από τα αγόρια, όχι τα σημερινά Κινέζικα, για το βράδυ της Ανάστασης.
Το μάζεμα των ξύλων για τον φανό διαρκούσε όλη την Μεγάλη Εβδομάδα. Ομάδες μικρών και μεγαλύτερων παιδιών εγύριζαν όλα τα σπίτια του χωριού, πολλές φορές χωρίς να βρίσκουν ανταπόκριση. Ήταν λογικό αφού τα ξύλα την εποχή εκείνη ήταν η μοναδική καύσιμη ύλη για ένα νοικοκυριό αφού δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα.
Ένα άλλο έθιμο για το βράδυ της Ανάστασης ήταν οι “ΜΑΛΑΣΤΟΥΠΕΣ”. Ήταν μικρές μπάλες από στάχτη και πετρέλαιο που τις τοποθετούσαν στα μικρά κολωνάκια στον περίβολο της εκκλησίας και τις άναβαν για να υπάρχει φωτισμός καθ’ όλη την διάρκεια της Ανάστασης. Βέβαια, αποτελούσε έθιμο το χαρμόσυνο χτύπημα της καμπάνας να το αναλαμβάνει ο αείμνηστος συγχωριανός μας ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΣΤΑΚΙΑΣ.
Η περιφορά των εικόνων την Δευτέρα μετά το Πάσχα που πολλές φορές συμπίπτει με την εορτή του Αγ. Γεωργίου, περιείχε και την “δημοπρασία”, ανεβαζάρισμα το έλεγαν παλιά, για το ποιος θα σηκώσει την Aνάσταση στην περιφορά των εικόνων.
Όμως υπήρχε παλιά και το έθιμο του Λάζαρου που τώρα έχει εκλείψει. Σύμφωνα με το έθιμο τα μικρά κορίτσια κατασκεύαζαν μια κουκλίτσα, όπως στα κουκλοθέατρα, και συνήθως δυό-δυό μαζί εγύριζαν όλο το χωριό, μετά την εκκλησία, λέγοντας τον Λάζαρο τραγουδώντας τα παρακάτω :
ΗΒΓΕΝ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΗΒΓΑΝ ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΝΕΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ Η ΘΕΩΣΗ
ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ Ο ΛΑΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΑΜΑΣΙ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΝΑ ΠΙΑΣΩΣΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΩΣΩΣΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΚΤΙΣΕ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΕΔΩ ΣΑΣ ΤΟΝ ΕΦΕΡΑΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ
ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΑΚΡΙΒΑ ΑΠΟ ΜΥΖΗΘΡΕΣ ΚΑΙ ΑΥΓΑ
ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΕΞΗ ΚΑΙ ΟΚΤΩ
ΝΑ ΣΑΣ ΦΥΛΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΑΚΙΑ ΣΑΣ.
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ
Το έθιμο αυτό ήταν η ευκαιρία να πουν και τα κορίτσια κάλαντα, αφού τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά κάλαντα έλεγαν μόνο τα αγόρια. Η ανταμοιβή ήταν, όχι χρήματα, αλλά αυγά και πολλές φορές και κεφαλάκια από τυρί φτιαγμένο από τις νοικοκυρές του Χωριού.
