Γυναικείες κουβέντες και σκέψεις

Μες στο καταχείμωνο, στην παγωμένη καρδιά του χειμώνα, μια ολάνθιστη αμυγδαλιά στην αυλή, μου κλείνει πονηρά το μάτι.
-Είμαι εδώ, μοιάζει να μου λέει, όπως κάθε χρόνο, απέναντι στην μανία του βοριά, στολισμένη, έτοιμη να με συνοδέψεις αν το θες, σαν νυφούλα στην εκκλησία!
-Θέλω όμως πρώτα, να μου τραγουδήσεις εκείνο το γλυκό τραγουδάκι, που εμπνεύστηκε ο ποιητής σας Γ. Δροσίνης, όταν αντίκρισε την νεαρή Δροσίνα (στολισμένη) με τα πέταλα μιας άλλης ανθισμένης μυγδαλιάς, ριγμένα στους λεπτούς ώμους της και στα μαλλιά!
Κι εγώ που δεν ήθελα και πολλά παρακάλια, άρχισα να της σιγοτραγουδώ:
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά με τα χεράκια της
και γέμισε από άνθη πλάτη κι αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Τρελή σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά, τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της πάλι θα ‘ρθει η βαρυχειμωνιά, δεν το στοχάζεσαι;
Κουνούσε κι εκείνη με ρυθμό τα κλαδιά της και μάζευε στην ρίζα της σωρό τα ροζουλιά πέταλά της!
-Άλλη μια αγέρωχη, τολμηρή ύπαρξη, γένους θηλυκού σκέφθηκα, όπως και η μικρούλα Αλκυόνη, που λεχώνα πια μες την τόση παγωνιά επωάζει τ’ αυγά της, με την λιγοστή θαλπωρή του μικρού πουπουλένιου κορμιού της!
Ξoπίσω τους ολάνθιστη και η γκορτσιά, με τις ιβουάρ ταξιανθίες της, ριζωμένη στις ρεματιές και στις πλαγιές, κοιτώντας κατάματα τον βοριά!
Προπομπός γένους θηλυκού κι αυτή της Άνοιξης, που σε λίγο θα φθάσει απαλλαγμένη από τα κρύα του Κουτσοφλέβαρου…….
Κι είναι η φύση που γεννά κι είναι γυναίκα. Και πορεύεται σε χωράφια, σε λιβάδια, σε κάμπους και βουνά. Και επωάζει και καρποφορεί για να χαρίσει σε μας τους καρπούς των κόπων της, με μελένια κι υπέροχη γεύση!
Η θεά Δήμητρα, λυπημένη μάνα, φρόντισε γι’ αυτό, παρακίνησε τα ζώα να δουλέψουν με την καθοδήγηση στιβαρών αρσενικών χεριών, να χαράξουν με άροτρα και ινία αυλάκια στην χέρσα γη, να φέρουν τα πάνω κάτω, να λιαστεί και ν’ αεριστεί το χώμα, να γίνει γόνιμο, να δεχθεί και ν’ αναθρέψει τους σπόρους, να τους βοηθήσει να μεγαλώσουν και να δώσουν καρπούς! Έστειλε τα έντομα να βοηθήσουν κάνοντας επικονίαση, πετώντας από στήμονα σε στήμονα για να ξεκινήσει η σύλληψη, η κύηση και το μεγάλωμα των καρπών. Κι όλα αυτά για να δείξει την αγάπη της σαν κάθε μάνα, στην γλυκιά της κόρη Περσεφόνη, όταν την άνοιξη θ’ ανέβει από τα σκοτεινά παλάτια του Άδη, στο άπλετο φως, στα χρώματα και σ’ ότι ωραιότερο μπορεί να της προσφέρει η φροντισμένη γη!
Και που στ’ αλήθεια βρίσκει η κόρη την ευτυχία της;
Στον έρωτα στα πιο πυκνά σκοτάδια, απ’ όπου αναζητά απεγνωσμένα να δραπετεύσει ή στον θλιβερό καταπιεστικό δεσμό μιας υποτιθέμενης αγάπης; Ποιος αλήθεια ξέρει και ποιος θα μάθει ποτέ την αλήθεια;
Από τότε όμως, όλοι εμείς πιστεύουμε ότι με τον ερχομό της κάθε Άνοιξης, η κόρη θα τρέχει λεύτερη στους κάμπους και στα ολάνθιστα λιβάδια, θα λούζεται στα γάργαρα νερά των ποταμών και θα ευφραίνεται τους μελένιους καρπούς του καλοκαιριού νοιώθοντας ζωντανή κι αιθέρια!
Αν λοιπόν η ευφυΐα της φύσης από μόνη της, υποστηρίζει και ξεδιπλώνει μέσα σ’ ένα χρόνο μια ολόκληρη επιστήμη, ένα εργοστάσιο συστηματικής παραγωγής, τότε πως θα μπορούσε κανείς να ονομάσει την ευφυή πορεία μιας γυναίκας, που από την εφηβεία της έως τα πιο ώριμα χρόνια της προσπαθεί να αποδείξει την προσφορά και την αξία της;
Να στηρίξει την προσπάθειά της, να αναρριχηθεί, να προοδεύσει σπουδάζοντας, να εργασθεί, να υποστηρίξει τα θέλω της και να επιβιώσει σε μια περίεργη σχεδόν ανδροκρατούμενη κοινωνία, αναζητώντας την δικαίωση, στο κάθε σκαλοπάτι ανόδου της!
Πολλοί οι ρόλοι που χρειάζεται να παίξει στην διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής της, με σπουδαιότερο βέβαια εκείνον της μητρότητας.
Ακολουθούν η φροντίδα της οικογένειάς της, η εργασία της, που την κρατά πολλές ώρες εκτός σπιτιού, η φροντίδα πολλές φορές των ηλικιωμένων γονέων, δικών της ή του συζύγου της. Και συνήθως ο ελεύθερος χρόνος της είναι μόνο οι λίγες ώρες του ύπνου της!
Η μόρφωση και η ανοδική πορεία στην εργασία της, δεν είναι πάντα υπέρ της και όσες γυναίκες κατάφεραν να ξεχωρίσουν, πολλάκις προκάλεσαν τον φθόνο όχι μόνο των ανδρών αλλά και των γυναικών συναδέλφων τους! Οι ανδρικές παρενοχλήσεις και οι φρικτοί θάνατοι γυναικών από οικεία τους πρόσωπα, τις περισσότερες φορές, αλλάζουν το τοπίο προς το χειρότερο. Κάθε μέρα αποδεικνύεται ότι είναι μέρα αγώνα για εκείνη!
Ο εορτασμός της 8ης Μαρτίου αφορά τη εξέγερση των γυναικών για τα δικαιώματά τους στην εργασία. Έχουν περάσει χρόνια, έχουν γραφεί άρθρα επί άρθρων, έχει χυθεί άπειρο μελάνι, εφ’ όσον όμως η νοοτροπία πάνω στην διαφορετικότητα των δύο φίλων δεν καταφέρνει ν’ αλλάξει, πάντα θα παρεμβάλλεται σαν αγκάθι μεταξύ μας. Αν καταφέρουμε να προωθήσουμε άνδρες και γυναίκες στις μεταξύ μας σχέσεις, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, την κατανόηση, την αλληλεγγύη και την έντιμη υποστήριξη, ίσως κάτι να καταφέρουμε να αλλάξουμε…….
Και η ημέρα αυτή να είναι η γιορτή της οικογένειας και των κοινών προσπαθειών και των δύο φύλων, για το καλό πρώτα των παιδιών μας, όλης της κοινωνίας μετά και βέβαια όλου του κόσμου!

12 Φεβρουαρίου 2023

Μαρία Φετοκάκη